Uitreiking Prijs van de Kritiek 2012 aan Eric de Vroedt/Mightysociety
Een van de bijkomstigheden van het winnen van de Prijs van de Kritiek is dat de prijswinnaar volledig de hand heeft in de manier waarop de Prijs wordt uitgereikt. Aan de prijswinnaar van 2013 was deze bijkomstigheid welbesteed. Eric de Vroedt maakte er op vrijdagavond 11 januari 2013 in Frascati een feestje van waarop hij alle medewerkers van Mightysociety bedankte en ze een feestje aanbood.
Na de laatste voorstelling van de Mightyfinalremix waren op hetzelfde podium een rij aan 'allochtone' acts die op de een of andere manier al eerder waren te zien in een van de tien Mightysociety-voorstellingen, waaronder het musicalnummer 'Ik wierp mijn sluier af' met Mariana Aparicio Torres uit Mightysociety 8 (Geert Wilders, de musical).
Tussendoor waren er dan ook nog de acts die een prijsuitreiking een prijsuitreiking maken. Allereerst de nieuwe voorzitter van de KNT, Kester Freriks, die op de lange adem van de Prijs van de Kritiek wees (dit keer de 46ste uitreiking) en memoreerde aan zijn eerdere kennismakingen met het werk van Eric de Vroedt. De eerste keer in 1997 in Raskolnikov, een later de Burgermansbruiloft door 't Woud Ensemble in 2006.
Bestuurslid van de KNT, Thomas van den Bergh, plaatste het werk van Eric de Vroedt in het theaterlandschap met een vergelijking naar de Nederlandse architectuurgeschiedenis en de hedendaagse Nederlandse literatuur. Nederland zou geen land van kathedralenbouwers zijn, en niet verder komen dan protestantse kerken. Schrijvers moesten er vooral zorg voor dragen alles klein te houden en minimale middelen te gebruiken. 'Wat een verademing als er dan eens iemand komt die wél kathedralen bouwt.' Iemand die niet bang is om stelling te nemen en eens uit te pakken.
De toespraak door de laureaat na de prijsontvangst stond helemaal in het teken van zijn dankbetuiging aan iedereen die aan Mightysociety had meegewerkt. Hij noemde alle 135 voornamen van de medewerkers op en besloot met 'Migthysociety is klaar'.
Helemaal voorbij was het toen nog niet. In een volgende act kwam een Geert Wilders look-a-like op de proppen met een Prijs voor de Vrijheid gevolgd door de meezinger 'Blanken betalen'. De avond werd afgesloten met een feest.
Na de laatste voorstelling van de Mightyfinalremix waren op hetzelfde podium een rij aan 'allochtone' acts die op de een of andere manier al eerder waren te zien in een van de tien Mightysociety-voorstellingen, waaronder het musicalnummer 'Ik wierp mijn sluier af' met Mariana Aparicio Torres uit Mightysociety 8 (Geert Wilders, de musical).
Tussendoor waren er dan ook nog de acts die een prijsuitreiking een prijsuitreiking maken. Allereerst de nieuwe voorzitter van de KNT, Kester Freriks, die op de lange adem van de Prijs van de Kritiek wees (dit keer de 46ste uitreiking) en memoreerde aan zijn eerdere kennismakingen met het werk van Eric de Vroedt. De eerste keer in 1997 in Raskolnikov, een later de Burgermansbruiloft door 't Woud Ensemble in 2006.
Bestuurslid van de KNT, Thomas van den Bergh, plaatste het werk van Eric de Vroedt in het theaterlandschap met een vergelijking naar de Nederlandse architectuurgeschiedenis en de hedendaagse Nederlandse literatuur. Nederland zou geen land van kathedralenbouwers zijn, en niet verder komen dan protestantse kerken. Schrijvers moesten er vooral zorg voor dragen alles klein te houden en minimale middelen te gebruiken. 'Wat een verademing als er dan eens iemand komt die wél kathedralen bouwt.' Iemand die niet bang is om stelling te nemen en eens uit te pakken.
De toespraak door de laureaat na de prijsontvangst stond helemaal in het teken van zijn dankbetuiging aan iedereen die aan Mightysociety had meegewerkt. Hij noemde alle 135 voornamen van de medewerkers op en besloot met 'Migthysociety is klaar'.
Helemaal voorbij was het toen nog niet. In een volgende act kwam een Geert Wilders look-a-like op de proppen met een Prijs voor de Vrijheid gevolgd door de meezinger 'Blanken betalen'. De avond werd afgesloten met een feest.